วันอังคารที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

คุณค่าของความตาย


ข้อเขียนนี้เป็นตอนต่อของบทความ "ชีวิตอมตะ" แต่เรื่องนี้จะเป็นแง่มุมตรงกันข้าม 
เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า มนุษย์ทุกคนและยุคสมัยล้วนแต่กลัวความตาย พยายามเอาชนะความตาย อยากมีชีวิตอมตะ ความพยายามนี้ไม่เคยจางหายไปแม้จนปัจจุบัน
แต่แท้จริงแล้ว ความตายก็เป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง  
มีคุณค่าอย่างไรน่ะหรือ? มาลองคิดกันดูว่า หากมนุษย์เราตายไม่ได้ เสียชีวิตไม่ได้ จะเกิดอะไรขึ้น?
แต่ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่า การ "ไม่รู้จักตาย" หรือการเป็น "อมตะ" ที่ว่านี้ ยังต้องแบ่งด้วยว่า เป็นการไม่ตายในลักษณะไหน เพราะแต่ละแบบจะส่งผลต่างกัน
แบบแรก เป็นการไม่รู้จักตาย แต่มีชีวิตที่ต้องใช้ทรัพยากร ยังหิวแบบคนธรรมดาทั่วไป ยังต้องกินต้องใช้ อีกทั้งร่างกายยังอ่อนแอได้ เจ็บป่วยได้

ส่วนแบบที่สอง เป็นการไม่ตาย แถมยังไม่หิว ไม่ต้องใช้ทรัพยากร อีกทั้งยังมีชีวิตแบบแข็งแรง ไม่เจ็บไม่ป่วย ไม่แก่เฒ่า

ถ้ามนุษย์เราไม่ตาย และเป็นแบบแรก จะน่ากลัวอย่างที่สุด คือ
หนึ่ง การที่คนไม่รู้จักตาย และยังต้องบริโภคทรัพยากรด้วย เช่น ต้องกินต้องมีที่นอน ก็จะเกิดปัญหาคนล้นโลก ทรัพยากรในโลกซึ่งจำกัดก็ย่อมมีไม่เพียงพอสำหรับมนุษย์ทุกคน ซึ่งนั่นก็ย่อมจะทำให้เกิดการแย่งชิงต่อสู้และสงคราม และโลกก็ย่อมจะชั่วร้ายลงเรื่อยๆ

สอง ถ้าคนเราไม่รู้จักตาย คนที่เกิดมาก่อนซึ่งย่อมได้เปรียบกว่า ก็ย่อมจะสั่งสมและผูกขาดอำนาจและทรัพยากรได้มากกว่าคนที่เกิดมาทีหลัง แล้วในที่สุดคนรุ่นหลังที่อ่อนแอกว่า และไม่ใช่พวกตน ก็จะตกอยู่ในการกดขี่และความเหลื่อมล้ำ โดยไม่อาจสู้ได้เลย

สาม ซึ่งจากสภาพการณ์ข้อสอง กลุ่มคนที่มีอำนาจและความมั่งคั่งซึ่งไม่รู้จักตาย ก็จะยิ่งหยิ่งทะนง บ้าอำนาจ เอาเปรียบ และชั่วมากขึ้นเรื่อยๆ และคนที่ด้อยกว่าก็ยิ่งจะไม่มีโอกาสและสู้ได้เลย

สี่ ถ้าคนเราตายไม่เป็น แต่กลับแก่ชราได้เจ็บป่วยได้พิการได้ การที่ตายไม่เป็นก็กลับทำให้ต้องทนทุกข์ทรมานจากความอ่อนแอ เจ็บป่วย และพิการไปตลอดกาล คนเช่นนี้อาจอยากตาย แต่ตายไม่ได้

ห้า การมีชีวิตยาวนานไม่รู้จักตาย ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพไหนก็ตาม ย่อมจะทำให้คนเราต้องผ่านพบประสบสิ่งต่างๆ มากมายในชีวิต ไม่ว่าจะดีหรือร้าย สุขหรือทุกข์ ซึ่งนั่นก็จะทำให้บุคคลเกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายชีวิต หมดความตื่นเต้นกระตือรือล้น มีจิตใจเหมือนคนแก่ตลอดเวลา

หก การที่ตายไม่เป็น จะทำให้คนเราไม่เห็นคุณค่าของชีวิต เพราะไม่มีโอกาสเสียชีวิต รวมทั้งไม่เห็นคุณค่าของชีวิตของผู้อื่นด้วย

เจ็ด หากคนนั้นเคยทำสิ่งผิดพลาด การที่ไม่ตาย ก็ทำให้ไม่มีโอกาสเริ่มต้นชีวประวัติใหม่ ต้องจมอยู่กับอดีตผิดพลาดติดไปตลอด

แปด การเป็นอมตะ ตายไม่เป็น ทำให้ไม่มีโอกาสรู้ว่าชีวิตหลังความตายมีจริงหรือไม่ หรือเป็นอย่างไร  

เก้า คนบางคนในโลกมีจิตใจชั่วร้ายมาก และเป็นนิสัยฝังแน่นที่เขาไม่อาจเปลี่ยนได้ และใครก็ไม่อาจเปลี่ยนเขาด้วย หากคนเช่นนี้ตายไม่ได้ คงเป็นเรื่องตลกร้ายที่น่าสยดสยองทีเดียว

เราอาจต้องลองคิดดูดีๆว่า ระหว่างการที่มนุษย์เรา ต้องพบกับความตายสักวัน กับการ "เป็นอมตะ" อะไรดีกว่าสำหรับเรา และโลกของเรา

ศิลป์ชัย เชาว์เจริญรัตน์  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น